مریم میرزاخانی در 13 اردیبهشت 1356 هجری شمسی در تهران متولد شد. در هشت سالگی برای خود رویاپردازی می کرد و شب ها خواب می دید که به دور دنیا سفر خواهد کرد.
مریم کوچک هیچگاه حتی اندیشه تبدیل شدن به یک ریاضیدان از ذهنش هم عبور نمی کرد و تنها هدف و آرزویش این بود که تمامی کتاب هایی که به دستش می رسیدند را مطالعه کند.
قابل توجه هنرجویان هنرستان رشته کامپیوتر و هنرجویان هنرستان رشته حسابداری با معرفی یکی از مشاهیر ایران زمین با شما هستیم.
برنامه های تلویزیونی دلخواهش اما با هم سالانش اندکی فرق داشت و به تماشای فیلم ها و مستندهایی علاقه نشان می داد که در مورد نوابغی چون ماری کوری و هلن کلر تهیه شده بودند.
او بعدها رمانی به نام «شور زندگی» را مطالعه کرد که به زندگی وینسنت ون گوگ می پرداخت. همین کتاب ها و سرگذشت ها نوعی جاه طلبی و بلند پروازی بی حد و حصر را در وی به وجود آوردند تا درطول حیاتش، چیزی بیشتر از یک انسان معمولی باشد و دست به کاری فوق العاده در زندگی اش بزند؛ مثلا یک نویسنده شود.
جنگ تحمیلی عراق علیه کشورمان رو به پایان بود و فرصت ها برای دانش آموزانی مانند مریم که تازه دوران ابتدایی را پشت سر گذاشته بود نمایان می شدند. در آزمون ورودی مدرسه تیزهوشان فرزانگان تهران شرکت کرد که مدیریتش بر عهده سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان است. خودش همیشه می گوید: نسل خوش شانسی بوده زیرا دوران نوجوانی اش مصادف شده با برقراری ثبات در ایران.
در اولین هفته ورود به مدرسه جدید، مریم با دختری به نام رویا بهشتی آشنا شد که حالا از پروفسورهای ریاضی دانشگاه واشنگتن است. از آن زمان به بعد، خواسته قلبی مریم یعنی کتابخوانی به دلمشغولی هر دویشان بدل گردید و بعد از کلاس ها به خیابان شلوغی که در مجاورت مدرسه بود می رفتند و کتاب های دلخواهشان را خریداری می کردند.
دوران راهنمایی به انتها رسید و مریم سال های بعد را هم به دبیرستان فرزانگان تهران رفت. در سال اول میرزاخانی و بهشتی سوالات مربوط به المپیاد ملی ریاضیات را پیدا کردند که در واقع نوعی تست انتخابی است و مشخص می کند که چه دانش آموزانی به المپیاد جهانی می روند. آنها برای چند روزی روی سوال ها کار کردند و توانستند سه سوال را حل کنند. البته شرکت کنندگان در این آزمون تنها سه ساعت زمان دارند تا تمامی سوالات را پاسخ بدهند با این همه میرزاخانی مصمم بود که در آزمونی بعدی شرکت کند.
در همین اثنا این دو خواهرخوانده به سراغ مدیر مدرسه رفته بودند و از او درخواست کرده بودند که درست مانند مدرسه تیزهوشان پسرانه برایشان کلاس های حل مساله برگزار کند.
از بخت خوب آن دو نفر، مدیر مدرسه نیز فردی جاه طلب و بلند پرواز بود و هرآنچه که می خواست را به حقیقت بدل می کرد. این واقعیت که تا آن زمان هیچ دختری در تیم المپیاد ریاضی کشور حضور نداشته ابدا باعث دلسردی وی نشد. همین روحیه سخت مدیر آنطور که میرزاخانی گفته تاثیری انکار ناپذیر روی زندگی او داشته.
در سال 1994 میلادی، میرزاخانی 17 ساله به همراه دوست چندین ساله اش تیم المپیاد ریاضی ایران را تشکیل دادند و میرزاخانی با نمره ای که به دست آورد توانست مدال طلا را کسب کند. سال بعد هم او مجددا در این المپیاد شرکت کرد و این بار با اخذ نمره کامل باز هم موفق به دریافت مدال طلا شد. در همین حین بود که علاقه و شوق به ریاضی در وی ریشه دوانید.
در سال 1999 میلادی بعد از آنکه مریم درسش را در مقطع کارشناسی رشته ریاضیات دانشگاه شریف به پایان رساند برای ادامه تحصیل به هاروارد رفت و در آنجا در سمینارهای آموزشی McMullen شرکت کرد که باور داشت کسب مدال طلا در المپیاد ریاضی را نمی توان دلیل بر موفقیت در تحقیقات پیرامون این رشته دانست.
صحبت های جالب این ریاضیدان آمریکایی به شدت مریم را مجذوب خود کرد و از آنجا بود که تصمیم گرفت برای مطرح کردن پرسش های متعددی که در ذهنش شکل گرفته بود، در جایی غیر از سمینارهای مختلف او را ملاقات کند. مریم در اوقات فراغتش به دفتر کار مک مولن می رفت و بعد از پرسیدن سوال های مختلف، جواب های دریافتی اش را به فارسی روی کاغذ می آورد.
او به هندسه هذلولوی علاقمند بود و زمانی که تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را آغاز کرد متوجه شد که برخی از ساده ترین پرسش ها در این رابطه بدون پاسخ مانده اند و در تز دکترای خود که در سال 2004 میلادی تمام کرد، به برخی از آنها پاسخ داد.
هنرستان کمال دانش در رشته کامپیوتر و رشته حسابداری با بهترین کادر تدریس هر ساله رتبه قابل قبولی در کنکور را دارد.
تز دکترای او در قالب سه مقاله و در سه ژورنال شناخته شده و مطرح حوزه ریاضی یعنی سالنامه ریاضیات، نوآوری های ریاضی و نشریه جامعه ریاضی آمریکا منتشر شد.
وی در شهریور سال 1387 در دانشگاه استنفورد به عنوان استاد مشغول به کار شد و پیش از آن نیز در دانشگاه پرینستون به تدریس در این زمینه پرداخته بود.
جوایز و افتخارات
آنچه بیش از همه باعث شهرت خانم میرزانی خانی شد موفقیت وی در کسب مدال فیلدز است. در 13 آگست سال 2014 میلادی، پارک گون هه رئیس جمهور وقت کره جنوبی درجریان کنگره بین المللی ریاضیات که در سئول برگزار گردید، مدال فیلدز را به خانم میرزاخانی و سه تن دیگر از برندگان اعطا کرد.
او در این باره گفت: افتخار بزرگی برای من است و بسیار خوشحال می شوم اگر این اتفاق الهام بخش و مشوق دانشمندان و ریاضیدانان خانم باشد. مطمئن هستم که از این پس خانم های بیشتری این نوع جوایز را دریافت خواهند کرد.
برخی دیگر از افتخارات خانم میرزاخانی در ادامه آورده شده اند:
- آکادمی ملی علوم سال 2016مدال فیلدز سال 2014
- سخنران کنگره بین المللی ریاضیات سال 2014
- جایزه تحقیقاتی Clay سال 2014
- یکی از ده شخصیت مهم نشریه نیچر در سال 2014
- برگزیده جامعه فیلسوفان آمریکا در سال 2015
- فلوشیپ دانشگاه هاروارد در سال 2013
بازتاب درگذشت میرزاخانی
مرگ این نابغه ایرانی بازتابی گسترده در سراسر دنیا و ایران، سرزمین مادری وی داشت و بسیاری از چهره های مطرح کشور از جمله محمد جواد ظریف و غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان فارسی با انتشار توییت هایی این ضایعه را به مردم کشورمان تسلیت گفتند.
منبع: دیجیاتو