هر کسی هدفی دارد. ممکن است هدف شما این باشد که فوتبالیستی در سطح جهانی شوید، یا بهترین نویسنده ی داستان های کودکان شوید، یا به جراح قلب بزرگی تبدیل شوید. همه ی ما می خواهیم به چیزی دست یابیم، اما نظرات مختلفی در مورد شیوه ی انجام این کار داریم.

برخی بر این باورند که این امر کاملا بستگی به استعداد دارد؛ یعنی همان مهارت های ذاتی که تعداد کمی از افراد باهوش با آنها به دنیا می آیند. برخی دیگر نیز معتقدند که این امر بیشتر با تلاش و کوشش در ارتباط است؛ یعنی تمرین بی وقفه تا زمانی که به هدف مورد نظر دست یابید.

اما انجام این کار احتمالا از طریق ترکیبی از هر دوی این عوامل است و تمرین در مقایسه با اتکاء صرف به استعداد، روش قابل اطمینان تری برای بهبود توانایی ها به شمار می آید. افراد مستعد زیادی همچون علی دایی به عنوان فوتبالیست، بابک بختیاری به عنوان کارآفرین، یا احمد حلت به عنوان سخنران انگیزشی، در حرفه ی خود به سختی تمرین کرده اند.

اما روش های ضعیفی برای تمرین وجود دارند که بسیار متداول، و بعضا زیان آور نیز هستند. برای بهبود هر مهارتی، باید به صورت اثربخش و سازمان یافته تمرین کنید.

قابل توجه اولیای هنرجویان هنرستان رشته کامپیوتر و هنرجویان هنرستان رشته حسابداری با مقاله (چطور برای رسیدن به هدف تلاش کنیم​​​) با شما هستیم.

تمرین چیست؟
توماس استرنر (Thomas Sterner) تمرین را «تکرار آگاهانه ی فرایند با نیت رسیدن به هدف خاص» تعریف می کند. تمرین شما را قادر می سازد تا از یادگیری به سمت عمل حرکت کرده و دانش را به توانایی تبدیل کنید.

روان شناس کی آندرس اریکسون (K. Anders Ericsson) در کتاب سال 2016 خود با عنوان «اوج» سه نوع تمرین را مشخص کرده است. نخستین مدل، تمرین ساده است. این تمرین زمانی ممکن است که شما ایده ای کلی از هدف خود دارید و عملی را بارها و بارها برای رسیدن به آن تکرار می کنید و اطمینان دارید که تکرار برای رسیدن به هدف تان کافی است. برای مثال نوازنده ی گیتاری را در نظر بگیرید که پنجاه بار پشت سر هم گام پنتاتونیک را تمرین می کند.

اگر چه پژوهش گران دریافته اند که تکرار ساده ممکن است تاثیر اندکی بر پیشرفت فردی داشته باشد، ولی تکرار می تواند کمک تان کند تا مبانی ضروری را فرا گرفته و به سطح عملکرد مقدماتی دست یابید. گاهی اوقات این همان چیزی است که نیاز دارید. با این حال، آنچه تمرین ساده نمی تواند انجام دهد، کمک به پیشرفت بیشتر است. بدون تلاش آگاهانه برای بهبود بیشتر، توانایی هایتان متوقف شده یا حتی تضعیف می شوند.

نوع دوم تمرین، تمرین هدفمند است که هدف آن بهبود توانایی ها از طریق هدایت شما به بیرون از منطقه ی آسایش است. کار کردن بر روی چیزی که فراتر از سطح توانایی فعلی شماست، می تواند چالش برانگیز و به ندرت لذت بخش باشد، اما تحریک تان می کند تا به جای رکود، بهبود یابید.

تمرین هدفمند سه عنصر دیگر را در بر می گیرد که عبارتند از تمرکز، بازخورد و اهداف دقیق و تعریف شده. برای مثال تعیین هدف صحبت با 20 مشتری احتمالی در روز، و رسیدن به 5 فروش در هفته تا ماه اسفند، مشخص تر و مفیدتر از زمانی است که صرفا بگوییم، می خواهم فروشنده ی بهتری باشم.

نوع سوم تمرین، تمرین آگاهانه است. این تمرین عناصر تمرین هدفمند را گرفته و مربی یا مشاوری که تجربه ی کمک به افراد نخبه دارد را هم به آنها اضافه می کند. با این حال، تمرین آگاهانه تنها برای رشته هایی مثل ورزش و موسیقی که فرهنگ بهینه سازی عملکرد و رقابت، قواعد روشن و معیارهای عینی برای ارزیابی بهترین عملکردها دارند مفید است.

چگونه تمرینی هدفمند داشته باشیم
همیشه روشن نیست که چگونه می توانید مهارت های خود را در محیط کار تمرین کنید، مثلا در دفاتر کار یا هر جایی که فرهنگ واقعی ارزیابی عملکرد افراد وجود ندارد. افراد آن قدر پرمشغله هستند که فرصت های تمرین را نادیده می گیرند.

هفت مرحله ی زیر، نشان می دهند که چگونه تمرین هدفمند را در کارتان استفاده کنید.

1. مثبت شروع کنید و باانگیزه بمانید
تمرین هدفمند دشوار است و برای اینکه موثر باشد، باید علاقه ای واقعی به موفقیت داشته باشید. همچنین اذعان به توانمندی های خود و نیز اتخاذ آنچه که کارول دوئک (Carol Dweck) «ساختار فکری رشد» می خواند، یعنی باور اینکه استعداد رشد و پیشرفت دارید، حیاتی است.

اراده برای موفقیت به شما کمک خواهد کرد تا در مسیرتان با انگیزه بمانید. ایجاد شبکه ی حمایتی متشکل از افرادی که تلاش های شما را درک می کنند و اندیشیدن به دستاورهایتان نیز مفید است.

2. اهداف دقیق و تعریف شده ای مشخص کنید
مطمئن شوید که اهداف تمرین تان اهداف SMART هستند یعنی مشخص، قابل سنجش، قابل دستیابی، مرتبط و زمان دار. برای مثال «افزایش نمره ی رضایت مشتری تا 90 درصد در این سال مالی»، هدفی SMART است در حالی که هدف «من می خواهم خدمات خوبی ارائه کنم»، این طور نیست.

همیشه به خاطر داشته باشید که هدف جامع، باید بهتر شدن در انجام کار باشد نه اینکه صرفا چیز بیشتری یاد بگیرید.

3. منعطف باشید
برای پیشرفت باید خود را به چالش کشیده و چیزهایی را تمرین کنید که فراتر از سطح توانایی فعلی تان است. پس علاوه بر SMART بودن، اهداف تان باید شما را به تکاپو بیندازند. از انتخاب های آسان بپرهیزید و خود را مجبور به انجام کارهایی کنید که واقعا شما را به چالش می کشند.

4. زمانی را به تمرین اختصاص دهید
کی آندرس اریکسون عنوان کرده است که حتی بااستعدادترین افراد باید برای رسیدن به حد اعلای هرکاری، حدود ده هزار ساعت تمرین کنند. این یعنی ۲۰ ساعت تمرین در هفته، به مدت ۱۰ سال. افراد کمی می توانند چنین زمانی را صرف کنند، اما برای خبره شدن در هر چیزی باید تمرین منظم و پیوسته ای داشته باشید.

منظم باشید و حواس پرتی را از خود دور کنید. در ابتدا جلسات تمرین تان را به یک ساعت یا هر زمانی که بتوانید تمرکز خود را حفظ کنید محدود کرده تا این جلسات خیلی استرس زا یا دشوار نشوند. در واقع، اریکسون پی برد که بسیاری از کارشناسان، هر روز یک یا دو ساعت مهارت هایشان را تمرین می کنند.

5. تمرین را شروع کنید
نحوه ی تمرین، حداقل به اندازه ی خود تمرین مهم است و تکنیک های زیادی وجود دارند که می توانید از میان آنها انتخاب کنید. بسیاری از این تکنیک ها مخصوص حوزه های خاصی از مهارت ها هستند. برای مثال، نوازندگان پیانو از تکنیک «دست های جدا»، و نویسندگان از تکنیک «خلاصه بندی» استفاده می کنند. سایر تکنیک ها عام تر بوده و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. در زیر شش مورد از متداول ترین تکنیک های مورد استفاده، ارائه شده اند:

هنرستان کمال دانش در رشته کامپیوتر و رشته حسابداری با بهترین کادر تدریس هر ساله رتبه قابل قبولی در کنکور را دارد.

تمرین بازیابی
یکی از موثرترین روش هایی که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، تمرین بازیابی است. در این تکنیک شما از طریق تمرین دادن حافظه ی خود با فلش کارت و پرداختن به مشکلات تمرین و آزمون ها به طور فعال و مکرر به آزمودن دانش تان می پردازید یا از کسی می خواهید تا شما را بیازماید.

بسیار مهم است که به چنین آزمون هایی که نیازمند تلاش ذهنی هستند به عنوان شیوه ای برای یادگیری ایده یا مفهومی جدید بنگرید، نه روشی برای ارزیابی. در پژوهشی بنیادی، نتیجه گیری شده است که انجام این آزمون های چالش برانگیز و کوتاه، می تواند یادگیری افراد را بسیار بهبود داده و به آنها کمک کند تا حافظه بلند مدت خود را تقویت کنند.

تمرین توزیع شده یا فاصله گذاری
این تمرین نیز بسیار مؤثر است. در این تکنیک، شما جلسات تمرینی خود را به جای برگزاری در دوره های فشرده ، در طول زمان تقسیم بندی می کنید و بین آنها فواصلی برای استراحت قرار می دهید. با اینکه فاصله انداختن بین جلسات تمرین ممکن است زیان بخش به نظر برسد اما با دادن زمان به شما برای جذب اطلاعات، به بهبودی تان کمک خواهد کرد. تنها باید زودتر شروع کنید و مطمئن شوید که مطالب را به طور منظم بازبینی می کنید.

تمرین در هم آمیخته
در طی این تمرین مهارت های مختلف را در یک جلسه ی تمرین می گنجانید. این کار نیز می تواند اثربخش باشد، چرا که به هشیاری ذهن کمک می کند. این تکنیک مغز شما را هم زمان که به مسائل تمرینی جدید برمی خورد، مجبور به حرکت بین مهارت های مختلف در یک توالی سریع می کند. این شیوه زمانی بهترین عملکرد را دارد که مهارت خوبی در موضوعی داشته باشید و بخواهید مهارت های موجود خود را تقویت کنید یا در تمرین یکپارچه تری به کار بگیرید.
با این حال، این تکنیک برای همه نیست و مسدودسازی، که طی آن مهارت خاصی را در یک جلسه تمرین می کنید و سپس این فرایند را با مهارت دیگری تکرار می کنید می تواند موثرتر باشد؛ به ویژه زمانی که کاری برای تان تازگی دارد یا می خواهید مهارتی مقدماتی به دست آورید.

تمرین کامل
تمرین کامل تکنیکی است که طی آن، مهارت را از ابتدا تا پایان و بدون وقفه تمرین می کنید. وقتی چیزی برای تان تازگی دارد، وقتی گستره ی توجه خوبی دارید و زمانی که مهارتی که تمرین می کنید پیچیده نیست، این تکنیک به خوبی کار می کند و به شما این امکان را می دهد تا به روشنی ببینید که چگونه همه ی عناصر مربوط به مهارت کنار یکدیگر قرار می گیرند و اینکه چه نقشی را در کل فرایند ایفا می کنند.

تمرین جزئی
در مورد مهارت های پیچیده ای مثل مذاکره، سخنرانی و گزارش نویسی، تمرین جزئیکه طی آن مهارت را به زیربخش هایی تقسیم بندی می کنید، می تواند به خوبی جواب دهد. برای مثال می توانید جلسات هیئت مدیره را به توانایی سازمان دهی (ایجاد و توزیع دستور جلسه)، مدیریت افراد (مشارکت همه ی حضار) و استفاده از تجهیزات IT (پروژکتور و تجهیزات کنفرانس از راه دور) تقسیم بندی کنید.

هر یک از اینها، مهارتی مجزا و قابل بهبودی است. تمرینِ به نوبتِ هر بخش به شما کمک می کند تا متمرکز و باانگیزه بمانید، اما وقتی می خواهید همه ی آنها را ترکیب کنید و بر کل این مهارت ها مسلط شوید، چالش هایی به وجود می آیند. تمرین بخش به بخش زمان بر است، اما باعث می شود تا شناسایی نقاط ضعف و تقویت آنها آسان شود.

تمرین برخی مهارت ها مشکل است، مثل تعامل با همکاران و تصمیم گیری. روش کار بر روی این مهارت های غیرملموس ، ایجاد تمرینی در خودِ کار از طریق ایجاد ساختار فکریِ تمرین بنیاد است. این امر به شما امکان می دهد تا وظایف روزمره را نه به عنوان کاری که باید انجام دهید، بلکه به عنوان فرصتی برای تمرین و بهبود مهارت هایتان در نظر بگیرید.

تکنیک های تمرینی دیگری نیز وجود دارند که می توانید از آنها استفاده کنید از جمله ایفای نقش، شبیه سازی و تصویرسازی.

6. به دنبال بازخورد باشید
بازخورد کمک تان می کند تا راهبردهای تمرینی خود را تنظیم کنید. کسی که بتواند اشتباهات را پیدا کند، بر پیشرفت شما نظارت داشته باشد و بازخوردهای سازنده ای بدهد می تواند همکار ارزشمندی باشد. در مورد بازخوردی که دریافت می کنید فکر کنید و ببینید که در چه بخش هایی می توانید بهبود پیدا کنید.

7. متمرکز بمانید
توجه خود را به آنچه که انجام می دهید و نحوه ی انجام آن معطوف کنید. بر بهبود جنبه های عملکردتان تمرکز کنید، همیشه اهدافی که می خواهید به آنها برسید را در ذهن داشته باشید و توجه کامل خود را به کارتان معطوف کنید.

منبع: مجله اینترنتی چطور